حیرلغتنامه دهخداحیر. [ ح َ ی َ ] (ع مص ) سرگشته شدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حَیرَة است در جمیع معانی آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به حیرة شود.