خارآورلغتنامه دهخداخارآور. [ وَ ] (نف مرکب ) پرخار. خارور. خاردار. || (اِ مرکب ) درخت خارآور. آن را به عربی العضاة گویند. اسم مرکبی است ازخار و فعل آوردن . (فرهنگ شعوری ج 1 ص 361). || منسوب به پارچه ٔ خارا. (ناظم الاطباء). موجدار.
