خارانیدن
لغت‌نامه دهخدا
خارانیدن . [ دَ ] (مص ) خاراندن . صاحب فرهنگ آنندراج آن را مصدر دو مفعولی گرفته و چنین معنی کرده است : خاریدن فرمودن کسی را. ناظم الاطباء نیز چنین معنی کرده است : خاریدن کنانیدن و فرمودن . این دومعنی بهیچوجه در زبان فارسی کنونی استعمال ندارد.
