خارج آهنگی

خارج آهنگی . [ رِ هََ ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت خارج آهنگ . بیرون شدن نغمه از پرده و از بحر و قواعد خود. (غیاث اللغة). بنابر رأی و نظر صاحب فرهنگ آنندراج اصطلاح موسیقیان خارج آهنگ است نه خارج آهنگی :
نوای جهان خارج آهنگی است
خلل در بریشم نه در چنگی است .

نظامی (از آنندراج ).