خارکی
لغتنامه دهخدا
خارکی . [ رَ ] (اِخ ) شاعری بوده است در ایام مأمون و حدود آن ایام . این ابیات از اوست :
من کل شی ٔ قضت نفسی مآربها
الا من الطعن بالبتار بالتین
لا اغرس الزهر الا فی مسرقنة
و الغرس اجود مایأتی بسرقین .
من کل شی ٔ قضت نفسی مآربها
الا من الطعن بالبتار بالتین
لا اغرس الزهر الا فی مسرقنة
و الغرس اجود مایأتی بسرقین .
(از معجم البلدان ج 3 ص 387).