خار درودن
لغتنامه دهخدا
خار درودن . [ دُ دَ ] (مص مرکب ) پاک کردن باغ و بوستان از خار. کندن و پیراستن مزرعه از خار :
خار ترم که تازه ز باغم دروده اند
محروم بوستانم و مردودآتشم .
خار ترم که تازه ز باغم دروده اند
محروم بوستانم و مردودآتشم .
فصیحی هروی (از آنندراج ).