خالدآبادی

خالدآبادی . [ ل ِ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمد خالدآبادی مروزی مکنی به ابواسحاق . وی به خالدآباد سرخس منسوب است . او از دانشمندان عصر خود بود و تصنیف اصول کردو شرحی بر «المختصر مزنی » نوشت . مردم از نقاط مختلف بدو رو آوردند و بوسیله ٔ او علم فقه انتشار یافت . هفتاد تن از مشاهیر علماء نزد او علم آموختند. ابتداءدر بغداد مجلس درس داشت و سپس به مصر انتقال یافت ودر آنجا مجلس درس خود را چون مجلس شافعی برپا ساخت و مردم از اکناف دور او جمع شدند و به مصر در سال 340 هَ . ق . وفات کرد. (از معجم البلدان یاقوت حموی ج 3 ص 389). و رجوع به ابواسحاق ابراهیم بن احمد شود.