خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن سیاربن عبد عوف بن معسربن بذر الغفاری . ابن کلبی گوید: او و حسان الاسلمی از سائقین شترهای پیغمبر (ص ) بوده اند. ابن شاهین و طبری نیز از وی نام برده اند. (از الاصابه قسم 1 ج 1 ص 92).
