خالد

خالد. [ ل ِ ] (اِخ ) حداء. وی بنابر روایت عراک بن مالک از حمادبن سلمة از خالد حداء از خالدبن صلت ، نقل می کند که ما نزد عمربن عبدالعزیز بودیم و در آنجا از مردی نام برده شد که چون بر ادرارگاه می نشیند رو به قبله می کند. آنها را این کلام ناخوش آمد. (از سیره ٔ عمربن عبدالعزیز ص 22 و 23).