ترجمه مقاله

خان ملک

لغت‌نامه دهخدا

خان ملک . [ م َ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل ، واقع در ششهزار گزی شمال خاوری بنجار و یکهزار گزی راه مالرو ده دوست محمد بزابل . ناحیه ای است واقع در جلگه ، گرم و معتدل . دارای 625 تن سکنه که شیعی مذهب و فارسی و بلوچی زبانند. این ده از رودخانه ٔ هیرمند مشروب میشود و محصولاتش غلات و لبنیات میباشد. اهالی بزراعت و گله داری و کرباس بافی اشتغال دارند و راه آنجا مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
ترجمه مقاله