خاکه مومیائی
لغتنامه دهخدا
خاکه مومیائی . [ ک َ / ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چیزی است مثل خاک و از کان مومیائی بدست می آید و نهایت بدبو باشد. (آنندراج ) :
خاکه ٔ کان مومیائی و سرب
بوی آروغ امتلای وتر.
خاکه ٔ کان مومیائی و سرب
بوی آروغ امتلای وتر.
اشرف (از آنندراج ).