خاک شفا
لغتنامه دهخدا
خاک شفا. [ ک ِ ش ِ ] (اِخ ) کنایه از خاک کربلای مُعَلّی میباشد. (آنندراج ) :
میکنم دعوی سلیمانی
در کفم سبحه ای ز خاک شفاست .
دوای کلفت دل سایه ٔ عمارت اوست
گلش سرشت ز خاک شفا مگر استاد.
میکنم دعوی سلیمانی
در کفم سبحه ای ز خاک شفاست .
خان آرزو (از آنندراج ).
دوای کلفت دل سایه ٔ عمارت اوست
گلش سرشت ز خاک شفا مگر استاد.
شفیع اثر (از آنندراج ).