خاین

خاین .[ ی ِ ] (ع ص ) خیانت کننده . دغل . ناراست . نااستوار. (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). رجوع به خائن شود : برسدبه شما خاینان آنچه مستوجب آنید. (تاریخ بیهقی ).
ز خاین دور باش ای دوست هموار
که خاین را نباشد دین بیکبار.

ناصرخسرو.

بتضریب نمام خاین بنای آن [ دوستی ] خلل پذیرد. (کلیله و دمنه ).