خایه ٔ ابلیسلغتنامه دهخداخایه ٔ ابلیس . [ ی َ / ی ِ ی ِ اِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام سنگی است که از جانب چین می آورند. || مردم مکار و حیله باز. عیار. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
