خایه دیس

خایه دیس . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) سماروغ را گویند و آن رستنی باشد سفید و شبیه به تخم مرغ و آن بیشتر در جاهای نمناک روید و مردم درویش و فقیر آنرا پزند و خورند. (از نسخه ای از لغت اسدی ) (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری ) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 366).دنبلان . کلاه دیو. کمات . || صفت قسمی مروارید است که بتخم مرغ ماند. بیرونی آرد : و ربما شبه [ اللؤلؤ ] بالزیتونه فقیل زیتونی و ربما قیل خایه دیس ای مثل البیضة. (از الجماهر بیرونی ).