خباءة

خباءة. [ خ ُ ب َ ءَ ] (ع ص ، اِ)زن ملتزم بیت . زنی که از منزل بیرون نرود. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از تاج العروس ) (از البستان ). || آن زن که پدید آید و پس پنهان شود.(مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (ازتاج العروس ). منه : «ان ابغض کنائتی الی الخباة الطلعة». || قطعه ای از پنبه . (از متن اللغة).