خبال

خبال . [ خ َ ] (ع اِ) فساد. تباهی . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از البستان ) (ترجمان عادل بن علی ) (مهذب الاسماء) : «یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا بطانة من دونکم لایألونکم خبالا ودوا ما عنتم قد بدت البغضاء من افواههم ». (قرآن 118/3). «لو خرجوا فیکم ما زادوکم اِلاّخبالا». (قرآن 47/9).
ز جد چون بدو جِدّ پیوسته بود
برحمت مرا بهره داد از خبال .

ناصرخسرو.

|| نقصان . (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از اقرب الموارد)(از تاج العروس ) (از منتهی الارب ) (از البستان ) (از لسان العرب ). || هلاک . (متن اللغة) (معجم الوسیط) (اقرب الموارد) (لسان العرب ). || رنج . (از منتهی الارب ) (از البستان ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || کوفتگی . (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از تاج العروس ). || عیال . (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از البستان ). || جنون و شبه جنون . (از متن اللغة) (از معجم الوسیط). || زهر کشنده . (متن اللغة) (معجم الوسیط) (از اقرب الموارد) (از البستان ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ). || منع. جلوگیری . || رفتن چیزی . (از متن اللغة). || زردابه ٔ دوزخیان . (از متن اللغة) (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) : «من شرب الخمر سقاه اﷲ من طینة الخبال یوم القیامة». (حدیث نبوی ، به نقل معجم الوسیط). || گندیدگی گرداگرد چاه بر اثر کهنگی و خوردن آب سنگ چین آنرا که چون دلو در مغاکهای آن درآید دریده گردد. (از تاج العروس ) (از متن اللغة) (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ). || (مص ) شل شدن دست کسی . (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) .