خبتلةلغتنامه دهخداخبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] (ع مص ) بلاهت ورزیدن و بر اثر آن اقدام بر عملی کردن که زیان مردم را در برداشته باشد. (از معجم الوسیط) (از متن اللغة) (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از البستان ) (از اقرب الموارد) .
