خبز
لغتنامه دهخدا
خبز. [ خ َ ب َ ] (ع مص ) فروهشته شدن و مضطرب گردیدن گوشت . (از ناظم الاطباء) رَهَل استرخاء. (از متن اللغة) (از معجم الوسیط) (از اقرب الموارد). || (اِ) جای پست و هموار. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || زرداب . (از منتهی الارب ).
