خبوط

خبوط.[ خ َ ] (ع ص ) فرس خبوط؛ اسپ که پای بر زمین زند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). الخیل الذی یخبط الارض برجله . (از اقرب الموارد) (متن اللغة) (معجم الوسیط).