خبولغتنامه دهخداخبو. [ خ ُ ب ُوو ] (ع مص ) مصدر دیگرخَبو است و به معنی فرو مردن آتش و جز آن چون حرب وشبیه آن بکار میرود. (از ترجمان عادل بن علی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار).
