خبکال
لغتنامه دهخدا
خبکال . [ خ َ / خ ِ ] (اِ) نشانه ٔ تیر و تفنگ و امثال آنرا گویندکه مانند سوراخی باشد. (از برهان قاطع) :
چو دیلمان زره پوش شاه ترکانش
بتیر و زوبین بر پیل ساخته خبکال .
|| سوراخ . (برهان قاطع).
چو دیلمان زره پوش شاه ترکانش
بتیر و زوبین بر پیل ساخته خبکال .
عنصری .
|| سوراخ . (برهان قاطع).