خبیدن
لغتنامه دهخدا
خبیدن . [ خ َ دَ ] (مص ) خائیدن . جویدن . || پایمال نمودن . || زدن . فرسودن با پا. || خمیده شدن . || پیر. بیکاره شدن . || بچنگ درآوردن . || ربودن . || جوشاندن . || برشته کردن . || شکستن . || پنهان شدن . || بازگشتن . || خفه کردن . (از ناظم الاطباء).
