خجاو

خجاو. [ خ ُ ] (اِ) آواز وصدای هر چیز را گویند. (از برهان قاطع) (از فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) :
چو بانگ خجاو آید او را بگوش
ز بس هیبت از مغزها رفت هوش .

سراج الدین راجی (از آنندراج ).