خداآبادلغتنامه دهخداخداآباد. [ خ ُ ] (اِخ ) نام دهی بوده است به اطراف بخارا بر پنج فرسنگی آن بر کنار راه بیابان . این ده از قراء مهم بخارا بوده و گروه بسیاری از مردان دین از آن جا برخاسته اند. (از انساب سمعانی ).
