خدادوست

خدادوست . [ خ ُ ] (ص مرکب ) محب خدا. دوست دارنده ٔ خدا. خداپرست :
خدادوست را گر بدرّند پوست
نخواهد شدن دشمن دوست دوست .

سعدی .

گر پدر دعوی خدایی کرد
من خدادوستم خردپرورد.

نظامی .