خداد
لغت‌نامه دهخدا
خداد. [ خ ِ / خ َ ] (ع اِ) شکاف و گشادگی از زمین . (از معجم البلدان ) :
ترقی و یرفعها السراب کانها
من عم موثب اوضناک خداد.
از ابوداود که شتر باربری را وصف میکند. (از معجم البلدان ).
ترقی و یرفعها السراب کانها
من عم موثب اوضناک خداد.
از ابوداود که شتر باربری را وصف میکند. (از معجم البلدان ).
