خدامی

خدامی .[ خ ِ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن ابراهیم نیشابوری خدامی ، مکنی به ابواسحاق . وی از فقیهان معروف نیشابور و چنانکه ابن ماکولا آورده بسکه خدام نیشابور سکنی داشت . (از انساب سمعانی ). این خدامی را برادری بنام ابوبشر بود که در عراق و شام و خراسان از مردمان بسیاری حدیث شنید که از آنجمله اند: احمدبن نصر لباد و ابوبکربن یاسین و ابویحیی بزاز و موسی بن هارون و جز اینها و از او ابواحمد محمدبن شعیب بن هارون حدیث کرد.