ترجمه مقاله

خدای خوان

لغت‌نامه دهخدا

خدای خوان . [ خ ُ خوا / خا ] (نف مرکب ) آنکه خدای را طلبد. آنکه خدای تعالی را خواند :
دامن ز پای برگیر ای خوبروی خوشخو
تا دامنت نگیرد دست خدای خوانان .

سعدی (طیبات ).


|| (اِ مرکب ) کنایه از انگشت شهادت . انگشت سبابه :
از ناله ٔ من رقیب در گوش
انگشت خدای خوان نهاده .

خاقانی .


ترجمه مقاله