خدة

خدة. [ خ ُ دْ دَ ] (ع اِ) رخسار. گونه . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). ج ، خُدَد. (از آنندراج ): و هما خدیان . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة). || گود راز در زمین . ج ، خدد. (از منتهی الارب ).