خدمتگری

خدمتگری . [ خ ِ م َ گ َ ] (حامص مرکب ) خدمت کاری . حالت خدمتگر. عمل خدمتگر :
ولیکن بخدمتگری هفت سال
کمربسته باید بفرخنده حال .

شمسی (از یوسف و زلیخا).

سرای ملک بخدمتگریست بر درگاه .

سوزنی .

تو به همه ٔ کویها فرودویدی از مقامری و قلاشی و خدمتگری . (کتاب المعارف ).
کنون کآمدی وین خبر شد عیان
بخدمتگری چون نبندم میان .

نظامی .

خدمتش آرد فلک چنبری
بازرهد ز آفت خدمتگری .

نظامی .

همان خان خانان بخدمتگری
جریده بهمراهی و رهبری .

نظامی .

کنیزان چابک غلامان چست
بهنگام خدمتگری تندرست .

نظامی .