خدمتگزار

خدمتگزار. [ خ ِ م َ گ ُ ] (نف مرکب ) نوکر. چاکر. (ازناظم الاطباء). خادِم . پرستار. پرستنده :
اینم قبول بس که بمیرم بر آستان
تا نسبتم کنند که خدمتگزار اوست .

سعدی (بدایع).

چو خدمت گزاریت گردد کهن
حق سالیانش فرامش مکن .

سعدی (بوستان ).

بشستند خدمتگزاران شاه
سر و تن بحمامش از گرد راه .

سعدی (بوستان ).

|| در تداول امروز، مستخدمین جزء. خدمتکاران مرد در دستگاههای دولتی . || مهربان .مشفق . || حاضر و آماده ٔ بخدمت . (ناظم الاطباء).