خدمت آوردن
لغت‌نامه دهخدا
خدمت آوردن . [ خ ِ م َ وَ دَ ] (مص مرکب ) بندگی کردن . طاعت کردن . از در تکریم و تعظیم و نماز درآمدن :
خدمتش آرد فلک چنبری
بار دهد رأفت خدمتگری .
|| عرضه کردن آنچه از سر بندگی و اخلاص و ارادت کرده شده است :
نگویم خدمت آوردیم و طاعت
که از تقصیرخدمت شرمساریم .
خدمتش آرد فلک چنبری
بار دهد رأفت خدمتگری .
نظامی .
|| عرضه کردن آنچه از سر بندگی و اخلاص و ارادت کرده شده است :
نگویم خدمت آوردیم و طاعت
که از تقصیرخدمت شرمساریم .
سعدی (طیبات ).
