خدیمنکنی

خدیمنکنی . [ خ ُ دِ م َ ک َ ] (اِخ ) عروةبن احمدبن ابراهیم بن علی خدیمنکنی کرمینی ، مکنی به ابوهشام از محمدبن صور و محمدبن نصرمروزی حدیث کرد و از او، پسرش احمدبن عروة، مکنی به ابوعبید روایت دارد. مرگ او در محرم 321 هَ .ق . اتفاق افتاد. (از انساب سمعانی ).