خرانبار
لغت‌نامه دهخدا
خرانبار. [ خ َ اَم ْ ] (اِ مرکب ) جمعیت و هجوم عوام الناس باشد بجهت کاری . (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج ) :
بمدح او و قصد دشمنانش
همی سازند انس و جان خرانبار.
|| جماع کردن چند شخص با یکنفر. (برهان قاطع)(انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
یکی مواجر بی شرم ناخوشی که ترا
هزار بار خرانبار بیش کرده عسس .
|| خر جسته . || شلتاق . || فتنه و آشوب . (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری از فرهنگ جهانگیری )(آنندراج از فرهنگ جهانگیری ) :
ابلق چرخ سزد مرکب تو همچو مسیح
خرخری لایق تو نیست خرانبار و مخر.
|| جماع . وقاع .(یادداشت بخط مؤلف ) :
آنکه ز حمدان خوشگوار لطیفش
کنده و شلف آرزو برند خرانبار.
بمدح او و قصد دشمنانش
همی سازند انس و جان خرانبار.
شمس فخری (انجمن آرای ناصری ).
|| جماع کردن چند شخص با یکنفر. (برهان قاطع)(انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
یکی مواجر بی شرم ناخوشی که ترا
هزار بار خرانبار بیش کرده عسس .
لبیبی .
|| خر جسته . || شلتاق . || فتنه و آشوب . (ناظم الاطباء) (انجمن آرای ناصری از فرهنگ جهانگیری )(آنندراج از فرهنگ جهانگیری ) :
ابلق چرخ سزد مرکب تو همچو مسیح
خرخری لایق تو نیست خرانبار و مخر.
ابن یمین (از آنندراج ).
|| جماع . وقاع .(یادداشت بخط مؤلف ) :
آنکه ز حمدان خوشگوار لطیفش
کنده و شلف آرزو برند خرانبار.
سوزنی .
