خرب

خرب . [خ َ رَ ] (ع مص ) شکافته گوش گردیدن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || سوراخ مدور در گوش کردن . (ناظم الاطباء) (از لسان العرب ).