خرجاءلغتنامه دهخداخرجاء. [ خ َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث اخرج ، و آن گوسفندیست که پاهایش تا تهیگاه سپید باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). آن گوسفند که پایها و روی وی سفید بود و یکی سیاه . (مهذب الاسماء).
