خرغوله
لغت‌نامه دهخدا
خرغوله . [ خ َ ل َ / ل ِ ] (اِ) گیاهی است دوایی که بعربی لسان الحمل گویند. خرغول . (از برهان قاطع) (از فرهنگ جهانگیری ) :
باشد چو ز ضعف معده ات بول الدم
ضعف تو از آن زیاده گردد هر دم
گر شربت زرک و آب خرغوله خوری
قوت شودت فزون مرض گردد کم .
باشد چو ز ضعف معده ات بول الدم
ضعف تو از آن زیاده گردد هر دم
گر شربت زرک و آب خرغوله خوری
قوت شودت فزون مرض گردد کم .
یوسفی طبیب (از فرهنگ جهانگیری ).
