خرفقة

خرفقة. [ خ َ ف َ ق َ ] (ع مص ) سر فروداشتن و خاموش بودن . || دوسیدن بزمین . (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد).