خرف
لغتنامه دهخدا
خرف . [ خ ُ رُ ] (ع اِ) زمان داخل شدن در پائیز و در حدیث جارود آمده است : یا رسول اﷲ قد علمت ما یکفینا من الظهر ذودناتی علیهن فی خرف فنستمتع من ظهورهن اراد من الخرف وقت خروجهم الی الخریف . (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ).
