خرقه از دست - پوشیدن
لغتنامه دهخدا
خرقه از دست - پوشیدن . [ خ ِ ق َ / ق ِ اَ دَ ت ِ دَ ] (مص مرکب ) مرید کسی یا پیری شدن . (از آنندراج ) :
مشرب من خرقه از دست صدف پوشیدن است
تیغ بر سر می خورم گوهر بدامان می دهم .
مشرب من خرقه از دست صدف پوشیدن است
تیغ بر سر می خورم گوهر بدامان می دهم .
صائب (از آنندراج ).