خرقه دوز
لغتنامه دهخدا
خرقه دوز. [ خ ِ ق َ / ق ِ] (نف مرکب ) وصله کننده . (ناظم الاطباء) :
گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز
گه آشفته در مجلسی خرقه سوز.
|| مفلس . محتاج . درویش . فقیر. (از ناظم الاطباء). || صوفی . (یادداشت بخط مؤلف ).
گه آسوده در گوشه ای خرقه دوز
گه آشفته در مجلسی خرقه سوز.
سعدی (بوستان ).
|| مفلس . محتاج . درویش . فقیر. (از ناظم الاطباء). || صوفی . (یادداشت بخط مؤلف ).