خرمنج
لغت‌نامه دهخدا
خرمنج . [ خ َ م ُ ] (اِ مرکب ) خرمگس ، چه منج بمعنی مگس باشد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) :
ای تو تبتی مشک و حسودت زرغنج
با بور تو رخش پور دستان خرمنج .
|| مردم مفلوج را نیز گفته اند یعنی شخصی که فلج داشته باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || رنگی هم هست از رنگهای اسب . (برهان قاطع).
ای تو تبتی مشک و حسودت زرغنج
با بور تو رخش پور دستان خرمنج .
حکیم ازرقی (از آنندراج ).
|| مردم مفلوج را نیز گفته اند یعنی شخصی که فلج داشته باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || رنگی هم هست از رنگهای اسب . (برهان قاطع).
