خرمن کوب
لغت‌نامه دهخدا
خرمن کوب . [ خ ِ / خ َ م َ ] (نف مرکب ) آنکه خرمن کوبد. (از ناظم الاطباء) :
کفر و کذب این دو راست خرمن کوب
نحس و فخر آن دو راست دامنگیر.
|| (اِ مرکب ) ماشین یا آلتی که بدان خرمن کوفته و دانه از کاه و کوزل و مانند آن جدا کنند. (یادداشت بخط مؤلف ).
- ماشین خرمن کوب ؛ قسمی از تراکتور که برای کوفتن خرمن بکار می رود.
کفر و کذب این دو راست خرمن کوب
نحس و فخر آن دو راست دامنگیر.
خاقانی .
|| (اِ مرکب ) ماشین یا آلتی که بدان خرمن کوفته و دانه از کاه و کوزل و مانند آن جدا کنند. (یادداشت بخط مؤلف ).
- ماشین خرمن کوب ؛ قسمی از تراکتور که برای کوفتن خرمن بکار می رود.
