خرمن گدای

خرمن گدای . [ خ ِ / خ َ م َ گ َ / گ ِ ] (اِ مرکب ) گدای خرمن . آنکه بر سر خرمنها بگدائی رود. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) :
زهی جوفروشان گندم نمای
جهان گرد شبکوک خرمن گدای .

سعدی (بوستان ).