خرم سرشتلغتنامه دهخداخرم سرشت . [ خ ُرْ رَ س ِ رِ ] (ص مرکب ) آنچه ترکیب لطیف و مناسب دارد. خوش ترکیب : جهانی چنین خوب و خرم سرشت حوالت چرا شد بقا بر بهشت ؟نظامی .
