خرورلغتنامه دهخداخرور. [ خ َرْ وَ ] (ص مرکب )راننده ٔ خر. برنده ٔ خر. خرکچی . خربنده : سواری تو و ما همه بر خریم هم از خروران در هنر کمتریم .فردوسی .