خزاز
لغت‌نامه دهخدا
خزاز. [ خ َزْ زا ] (اِخ ) عبداﷲبن محمد، مکنی به ابوالحسن . او در خانه ٔ ابوالحسن علی بن عیسی منعم بود و خطی خوش داشت و در نحو لغت بر مذهب کوفیان و بصریان میرفت و کتاب معانی القرآن را از جهت علی بن عیسی ترتیب داد و ازاوست : «کتاب المختصر فی علم العربیه » و «کتاب المقصور و الممدود» و «کتاب المذکر و المؤنث » و «کتاب الفسیح » در علم لغت و «کتاب اخبار اعیان الحکام » که از آن ابوالحسن بن ابی عمرو کرده و «کتاب السرار فی الراسیات و المستکفات » و «کتاب اعیاد النفوس فی العلم » و «کتاب رمضان و ما قیل فیه ». (از فهرست ابن الندیم ).
