خسته تن
لغتنامه دهخدا
خسته تن . [ خ َ ت َ /ت ِ ت َ ] (ص مرکب ) مجروح بدن . زخمین تن :
زواره بیامد بر پیلتن
دریده برو جامه و خسته تن .
همه کشته بودند ماخسته تن
گرفتار در دست آن انجمن .
زواره بیامد بر پیلتن
دریده برو جامه و خسته تن .
فردوسی .
همه کشته بودند ماخسته تن
گرفتار در دست آن انجمن .
فردوسی .