خستگان

خستگان . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) ج ِ خسته بمعنی درمانده . || مجروحان . آزردگان :
بگرد اندرون تیر چون ژاله بود
همه دشت از آن خستگان ناله بود.

فردوسی .

خاص نوالش نفس خستگان
پیک روانش قدم بستگان .

نظامی .

از درون خستگان اندیشه کن .

سعدی .